To sleep or not to sleep...is dat de echte vraag?
In het kader van de "week van de borstvoeding" reageren we graag op een artikel dat enkele maanden geleden verscheen in Het Nieuwsblad: "Wanneer slaapt een baby door?". Tom Van den Broeck, Vlaamse Beroepsorganisatie van Vroedvrouwen, expert in begeleiden van borstvoeding, geeft tekst en uitleg: "Als vroedvrouwen konden we toch wel enkele kanttekeningen plaatsen bij sommige uitlatingen en adviezen. Het begint al met de vraagstelling: "Wanneer slaapt een baby door?", is dat überhaupt een zinvolle vraag? Als het gaat over de eerste stapjes zetten, zijn we veel geduldiger en pinnen we ons niet vast op een bepaalde leeftijd. De meeste ouders weten dat het ergens tussen 10 en 18 maanden kan gebeuren en wachten gewoon geduldig af tot het moment dat hun baby zelf aangeeft dat hij/zij er klaar voor is. En dat gebeurt letterlijk met vallen en opstaan. Maar we zijn nabij om hen in dat groeiproces te begeleiden. Zo zouden we het ook kunnen bekijken wat het 'doorslapen' betreft. Elk kind wil groeien, wil evolueren. Maar wel op zijn eigen tempo. Hoe meer we die individuele tijdlijn respecteren en ondersteunen, hoe vlotter dat proces zal verlopen. Stel dat we op 10 maanden een kind zouden gaan forceren om op z'n twee benen te staan, terwijl die daar eigenlijk pas vier maanden later klaar voor zou zijn, dan zou het een dagelijks gevecht zijn met veel vallen en weinig opstaan.
Even twee belangrijke feiten meegeven:
1. Moedermelk is waterig en licht verteerbaar waardoor het logisch is dat onze baby's vaak om melk zullen komen vragen. Zeehondenmelk bijvoorbeeld is 11 keer vetter dan mensenmelk. Dat verklaart waarom zeehondenpups met 1 keer drinken op 24 uur toekomen.
2. Het hormoon prolactine dat zorgt voor de melkaanmaak, kent een cyclisch verloop met een piek tijdens de nachtelijke uren. Het is dan ook te verwachten dat baby's 's nachts nog lange tijd om melk zullen komen vragen.
Je hoort wel vaker waaien dat kindjes die kunstvoeding krijgen al sneller doorslapen maar voorbeelden waarbij het andersom verloopt zijn legio. Kunstvoeding is enerzijds wat zwaarder om te verteren waardoor dat proces wat meer energie vergt en baby's dus langer 'uitgeteld' zijn. Anderzijds kan het ook betekenen dat kunstvoeding meer krampjes veroorzaakt waardoor baby's net vaker wakker zijn en ouders soms voor een lange zoektocht staan om gepaste kunstvoeding te vinden. In se verlopen de slaappatronen van baby's die borstvoeding of kunstvoeding krijgen niet anders.
Als we nu even onze eigen wensen en ideeën over hoelang een baby moet slapen, opzij zetten en vanop afstand kijken naar dit unieke wezen. Dan zien we een mini-mensje dat wordt geboren met een hele set aan instincten en overlevingsmechanismen die ervoor zorgen dat wij als zorggevers duidelijk weten wat zijn noden zijn. Baby's functioneren volgens hun primaire behoeftes zonder de mogelijkheid om ons te manipuleren, om de tuin te leiden of komedie te spelen. Laat staan dat we hen iets kunnen aan- of afleren. Wie zijn wij dan om hen 's nachts een voeding te ontzeggen? Aanvaarden dat baby's dat gedurende een lange tijd nodig hebben, lost vaak de helft van onze frustratieproblemen op. Meedrijven op de groeistroom van de baby brengt op lange termijn meer rust voor zowel baby als betrokken ouders/ zorggevers. Bovendien loopt de ontwikkeling niet lineair maar circulair. Het kan best zijn dat baby's gedurende een periode wat langer tussen twee nachtvoedingen laten, maar dan komt er weer een groeispurt of 'sprongetje' en willen ze weer elke twee uur aan de borst. Wat oké is! En het mooie is, hoe meer we hen steunen in hun pure en onbezoedelde relatie met hun eigen terugkoppelingssysteem wat honger en slaap betreft, des te beter we zorgen voor een gezonde relatie tot voeding op lange termijn."